پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,986,945 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,657,744 |
بازشناسی اندیشه ی "شقاوت" آنتونن آرتو در سینمای دیوید لینچ | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
| مقاله 7، دوره 2، شماره 41 - شماره پیاپی 618536، آبان 1390، صفحه 59-70 اصل مقاله (393.12 K) | ||
| نویسنده | ||
| احمد کیا | ||
| کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، | ||
| چکیده | ||
| این مقاله درباره ی انگاره ی شقاوت آرتوست. واژه ای که معانی آن از حیطه ی کلمه ای معمولی فراتر رفته و تبدیل به نوعی نگاه فلسفی به زندگی می شود. مقاله ی حاضر درصدد بررسی وجوه معنایی و مفهومی این انگاره در سینما است و برآن است تا خوانش جدیدی از آن را در این هنر ارائه دهد. به دستاورد این مقاله؛ انتقال این مفهوم به قالب هنری دیگر (سینما)، با تمام کاستی ها و افزودنی هایش در آثار فیلمساز آوانگارد آمریکا، دیوید لینچ، میسر شده است. در این مسیر، یافتن واسطه های تئوریک برای انتقال نگاه آرتو به سینما به عنوان راه حل کاربردی مورد نظر قرار گرفته، چرا که مبنای نظریه ی آرتو در صیرورت دائمی و استحاله است و برای درک آن می بایست از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار بود. این مقاله تعریف نوینی از شقاوت بر مبنای "توسعه به سمت آگاهی" ارائه می دهد و شرح بصری این سیروسلوک را در سینمای لینچ دنبال می کند. در ضمن بنیان اصلی دیگر این مقاله بر رابطه ی تجریدی سینما و تئاتر قرار گرفته که از آرتو می‌توان به عنوان فصل مشترک این رابطه یاد کرد. آنچه در نهایت این مقاله ارائه می کند، نمونه های بصری تازه، از یک فرم جدید هنری مبتنی بر مفاهیم آرتو و از همه مهم تر «شقاوت» وی، در آثار دیوید لینچ است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آنتونن آرتو؛ بازشناسی و تحلیل؛ تئاترشقاوت؛ دیوید لینچ؛ سینما | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Rethinking of Artaud’s “Cruelty” in David Lynch’s Cinema | ||
| نویسندگان [English] | ||
| ahmad kia | ||
| چکیده [English] | ||
| This study of attitude is about the cruelty of Artaud that was much discussed by scholars, directors and theorists in various cultural and artistic fields. A word that its meanings and interpretations domain and beyond ordinary words into a kind of philosophical approach of life. This study sought to investigate this issue whether this concept can be transferred to cinema and offer a new standpoint in this exchange and margin for the art or not. Along with this outlook, the concept of transfer of claims to other art [cinema] and recognize again with all its deficiencies and its additives would be possible in American avant-garde filmmakers, David Lynch. What has this recognition is very important philosophical approach selected readings at the Artaud and transfer it to the movies is because the approach to the study claims, fewer vulnerabilities in principle the concept has Artaud's cruelty, because in the fields of thought, isolation, secession is more superior in comparison to other subjects such as psychological, social,… issues and this article is immune from comparative views of other sciences. so philosophical idea originated by the cruelty Artaud's choices and his outlook is his analysis of theater and theater of his theory on the one hand, and mediated by a philosophical concept in this regard is placed on explaining to them by the look of this of theoretical and theoretical limits for theatrical release is on the other hand for the research as a practical solution to look at the theater and cinema has been used. Along this approach and the basis of Artaud's theory, toward a constant upheaval and alchemistical, dialectical and dreamy permutation confronts with madness and salvation dilemma. Cruelty exists in all part of it. At this point, a new definition of cruelty on the basis of "Development toward cognition" and "inevitable necessity of life" is represented. To be conscious of pure senses and absolute existence are the existential sources of new arts in Artaud's theoretical system; although before this time, this intuition was not real and was unknown. The theory of cruelty cinema, with tendency toward Artaud in this approach is defined as: that kind of cinema which begins and becomes involved in with havoc and chaos nightmares and dreams have interior permutations of work with themselves, and finally what remains is symbolic confusion, and because of this, the spectator has a paradoxical feeling og displeasure, magic Jouissance and emotional and physical impacts.Analysis and visual explanation of this exploration is sought in Lynch's cinema. Another basis of this study is on the metaphysical relation of cinema and theatre, and it can be said that Artaud acts as a firm connection between these two. And finally this study try to find examples of a new art especially based on the concepts of Artaud's cruelty in David Lynch works. This theory, as a model, is used for understanding and perception via feeling of Lynch's cinema, in order to be an evidence for of surrealistic, cruel and distinct experiences of Lynch in dreamy and uncanny world. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Antonin Artaud, Cinema, David Lynch, Review and Analytic, Theater Cruelty | ||
| مراجع | ||
|
ا.وودز، پل(1377)، ماشین رویاسازی دیوید لینچ، آذین مویدی، فارابی شماره 30، دوره 8، صص211-206.
اولیسن، گرگ (1377)، دیوید لینچ؛ خادم کلیسای اندوه، امید نیک فرجام، فارابی شماره 30، دوره 8، صص 205-200.
آرتو، آنتونن (1384)، تئاتر و همزادش، نسرین خطاط، چاپ دوم، نشر قطره، تهران.
تابین، امی (1380)، در دل رویا، مهدی زرین قلم، نقد سینما شماره 1 دوره ی جدید، صص 119-118.
ستاری، جلال (1378)، آنتونن آرتو؛ شاعر دیده ور صحنه‌ها، چاپ دوم، انتشارات نمایش، تهران.
ک. دنزن، نرمن (1377)، مخمل آبی: تناقض های پسامدرن، هوشیار انصاری فر، فارابی شماره 30 ، دوره 8، صص 179-170.
گیبسن، اندرو (1380)، پسامدرنیسم و سینما: رهیافتی به نظریه‌ی پسامدرن روایت: بازنمایی شالوده شکنانه، احسان نوروزی، فارابی (41) دوره 11، صص162-149.
لوبلان، میشل (1386)، کتاب کوچک کارگردانان(5): دیوید لینچ، مهدی مصطفوی، چاپ اول، کتاب آوند دانش، تهران.
Artaud, Antonin (1988), Antonin Artaud, Selected Writing, Ed. By Susan Sontag, First Publication, The University of California press.
B Garner Jr., Stanton (2006), Artaud, Germ Theory, and the Theatre of Contagion,Theatre Journal. Washington: Mar 2006. Vol.58, No 1, pp1-15.
Blanchot, Mourice (2008), Artaud, in Antonin Artuad: a Critical Reader,109-115.
Bunuel, Luis (1960), A Statement , Film Culture, No21, pp 41-42.
Caldwell, Thomas (2002), David Lynch, in http://www.achivesensesofcinema.com/contents/directors/index/lynch, May 2002. (Last Visited January 2011)
Del Rino, Elena (2008), Deleuze and the Cinemas of Performance: Powers of affection, First publication, Routledge,USA. Deleuze, Gilles (1989), Cinema 2: The Time – Image, Second publication, The Athlone press, London.
Derrida, Jacques (2008), The Theatre of Cruelty and the Closure of representation, in Antonin Artuad: a Critical Reader: pp39-46.
Goodall, Jane (2008), The Plague and its Powers in Artaudian Theatre, in Antonin Artuad: a Critical Reader: pp65-76. Herzogenrath, Bernd (1999), On the Lost Highway: Lynch and Lacan, Cinema and Cultural pathology, in Other Voices, Vol 1; No 3,pp???????????????.
Jamiesson, Lee (2007), Antonin Artaud: From Theory to practice, Greenwich Exchange, London.
Kokko, Valtteri (2004), Psychological Horror in the Films of David Lynch, in Winderscreen 1.
Kuspit, Donald (1997), Antonin Artaud: works on paper, in ArtForum.
Lee Gaffield-knight, Richard(1993), Antonin Artaud in Theory, Process and praxis or for fun and prophet, University of Newyork.
Lynch, David (2007), Cathing the Big Fish, First paperback edition, Bobkind Inc,USA.
Magrini, J.M (2009), Towards an Understanding of Antonin Artuad’s Film Theory: The Seashell and The Clergyman, in College of Dupage.
Maloney, Tim (2006), The Grandmather,in www.Sensesofcinema.com/index/lynch/grandmother, (Last Visited 4 May 2011). Nochimson, Martha(1997), The passion of David Lynch: Wild at Heart in Hollywood, First publication, The University of Texas press, USA.
O’Conner, Tom (2005), The Pitfalls of Media “Representations”: David Lynch’s Lost Highway, Journal of Film and Video; Career and Technical Education, pp14-30.
Roche, David (2004), The Death of the Subject in David Lynch’s Lost Highway and Mulholland Drive, in EREA 2.2, pp42-52. Rodley, Chris(2005), Lynch on Lynch, Revised edition First Publication, Faber and Faber, USA.
S.Cox, Catherine (2006), Ereserhead, inhttp://www.achivesensesofcinema.com/index/ereserhead, (Last Visited January 2010).
S.Schenker, Andrew (2007),On the Terminal in Cinema, in http://www.archivesensesofcinema.com/ ontheterminalincinema/Inlandempire, ( Last Visited December2010).
Schaffner, Anna Katharina (2008), Fantasmatic Splittings and Destructive Desires: Lynch's Lost Highway, Mulholland Drive and Inland Empire, Based on lecture at Insitute for Cultural Redearch at The University of Lancaster.
Sheer, Edward (2008), Antonin Artaud: A Critical Reader, Second published, Routledge, USA.
Strang, Brent (2006), Beyond Genre and Logos: A Cinema of Cruelty in Dodes’ka-den and Titus, Cinephile , University of British Columbia’s Film.
Thain, Alanna (2004), Funney How Secret Stravel: David Lynch’s Lost Highway, An Electronic Journal for Visual Culture, Issu 8 (2004):1-17.
Van Straaten, Liani (2007), “Review: Colin Odell in Michelle Le Blanc (2007) David Lynch”, in Film-Philosophy , pp 254-259. Vanoye, Francis (2008), Cinemas of Cruelty?, Antonin Artuad: a Critical Reader, pp 178-183.
Williams, Megan (2007), The Cinema of David Lynch: American Dreams, Nighmare Visions, Film Quarterly, Academic Research Library, pp81-82. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,539 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,030 |
||