تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,500 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,083,906 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,188,435 |
شناسایی آللهای خود ناسازگاری در ارقام و ژنوتیپهای بادام ایرانی به روش واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) | ||
علوم باغبانی ایران | ||
مقاله 7، دوره 42، شماره 2 - شماره پیاپی 544537، شهریور 1390، صفحه 169-183 اصل مقاله (740.56 K) | ||
نویسندگان | ||
سید اصغر موسوی قهفرخی1؛ محمدرضا فتاحی مقدم2؛ ذبیح اله زمانی2؛ علی ایمانی3؛ اینکارنا اورتگا4؛ فدریکو دیسنتا5 | ||
1دانشجوی سابق دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران و استادیار فعلی مرکز تحقیقات کشاورزی شهرکرد | ||
2دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران | ||
3استادیار بخش تحقیقات باغبانی، مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج | ||
4استادیار گروه اصلاح نباتات، مؤسسه تحقیقات CEBAS-SCIC مورسیا، اسپانیا | ||
5استاد گروه اصلاح نباتات، مؤسسه تحقیقات CEBAS-SCIC مورسیا، اسپانیا | ||
چکیده | ||
بادام (Prunus dulcis L.) از گونههای اقتصادی جنس پرونوس و از خانواده رزاسه است. قسمت تجاری میوه بادام بذر خوراکی آن (مغز) میباشد، بنابراین انجام گردهافشانی و تلقیح برای تولید محصول در بادام ضروری است. اکثر ارقام تجاری بادام، خودناسازگار و برخی نیز دگرناسازگار هستند. خودناسازگاری در بادام گامتوفتیک بوده و توسط یک مکان ژنی با چندین فرم آللی و به صورت همبارز کنترل میشود. در این مطالعه آللهای خودناسازگاری 70 رقم و ژنوتیپ بادام ایرانی و 17 رقم خارجی به روش واکنش زنجیرهای پلیمراز(PCR) و با استفاده از ترکیب آغازگرهای دژنره که بر اساس توالی نواحی حفاظت شده مکان ژنی ناسازگاری در جنس پرونوس طراحی شدهاند، تعیین گردید. جداسازی محصول PCR روی ژل آگارز و اندازه باندهای تکثیر شده در ارقام بادام ایرانی با اندازه آللهای شناخته شده در ارقام بادام خارجی شاهد و نشانگر یک کیلو جفت بازی مقایسه گردیدند. بر اساس نتایج در 50 رقم و ژنوتیپ ایرانی ازجمله ارقام ربیع (S7S27)، یلدا (S1S7)، آذر-2(S3S4) ، حریر (S4S24)، سهند (S1S2)، زرقان-7(S1S4) ، زرقان-8 (S1S2)، منقای دیرگل (S1S13)، منقا (S7S14)، خورشیدی(S4S8) ، شیربادام (S2S4)، شمشیری (S7S24)، مامایی اصفهان (S10S12) و ژنوتیپهای A-92 (S8S23)، (S8S13) A-2، (S8S9) K-10-15، (S7S24) K-1-16، (S1S4) K-11-40و (S1S9) A200 هر دو آلل خودناسازگاری و در 20 رقم و ژنوتیپ مورد بررسی یک باند مربوط به آللهای گزارش شده قبلی مشاهده شد در حالی که اندازه باند دوم مشابه با اندازه باند هیچ یک از آللهای شناسایی شده قبلی در بادام نبوده و احتمالاً مربوط به یک آلل جدید است که برای معرفی قطعی آللهای جدید باید توالی کامل آنها تعیین گردد. تعداد 8 باند تکثیر یافته جدید بودند که اندازه آنها متفاوت با اندازه آللهای شناخته شده در بادام بود. به طور مثال ارقام مامایی، سفید و تجاری به ترتیب دارای آللهای S25، S7، S24 و باندهای جدیدی به اندازه 1250، 1000 و 1065 جفت باز بودند. در بین جمعیت بادامهای ایرانی مورد مطالعه، آللهای خود ناسازگاری S4، S1، S24، S7، S12 و S2 به ترتیب بیشترین فراوانی را در این تحقیق نشان دادند. استفاده از آغازگرهای دژنره، یک روش مناسب برای شناسایی ژنوتیپ ناسازگاری در ارقام و ژنوتیپهای بادام میباشد. | ||
کلیدواژهها | ||
آغازگر دیجنریت؛ آللهای ناسازگاری؛ بادام؛ مکان ژنی S.؛ نواحی حفاظت شده | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,652 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,290 |