تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,552 |
تعداد مقالات | 70,701 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,567,502 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,766,176 |
مطالعه ظرفیت پروار چهار گروه ژنتیکی گوساله های بومی ایران | ||
مجله علوم کشاورزی ایران | ||
مقاله 3، 3و4، شماره 0 - شماره پیاپی 1214، اردیبهشت 1371 اصل مقاله (619.04 K) | ||
نویسندگان | ||
رضا اسدی مقدم؛ علی نیکخواه؛ اصغرحسنین* | ||
چکیده | ||
در این بررسی میزان رشد‘ ضریب تبدیل غذایی ‘ درصد لاشه و درصد وزن قطعات لاشه تعداد 239 راس گوساله نر بومی از چهار گروه ژنتیکی مازندرانی ‘ گلپایگانی ‘ سرابی وکردی اندازه گیری شد. برای تعیین استعداد تولید هر گروه ژنتیکی معیارهای توان پرواری در دوره های سه ماهه‘ پنج ماهه و هفت ماهه پرواری مطالعه ونتایج حاصله به شرح زیرمی باشد. 1. میانگین افزایش وزن روزانه گوساله های سرابی‘ گلپایگانی ‘ مازندرانی وکردی به ترتیب 5/974 ‘ 2/832 ‘ 2/717 و 8/772 گرم بود. اختلاف بین میانگین ها ا زنظر آماری معنی دار بود.(5%>P) . 2. ضریب تبدیل غذایی برای سرابی‘ گلپایگانی مازندرانی وکردی به ترتیبت 2/5‘2/5‘8/6و2/6 بود. اختلاف بین دومیانگین اول و دوم معنی دار بود(5%>P). 3. میانگین درصد لاشه برای سرابی ‘ گلپایگانی ‘ مازندرانی وکردی به ترتیب 5/49 ‘ 2/50 ‘ 6/55 و 3/51 بود. اختلاف بین این میانگین ها نیز از نظر آماری معنی دار بود. (5%>P). 4. درصد قطعات لاشه برای چهار گروه ژنتیکی فوق نیز تفاوت معنی دار داشت. (5%>P). 5. نتایج این آزمایش نشان داد که طول مدت پروار (سن ) اثر منفی روی میزان رشد‘ ضریب تبدیل غذایی و اثر مثبت روی درصد لاشه و درصد چربی در لاشه دارد. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,683 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 879 |