![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,695,921 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,925,402 |
معنا پذیری «هنر» در کلام فردوسی | ||
هنرهای زیبا | ||
مقاله 2، دوره 9، شماره 0 - شماره پیاپی 1022، تیر 1380 اصل مقاله (575.49 K) | ||
نویسنده | ||
دکتر منوچهر اکبری* | ||
چکیده | ||
در این مقاله نخست به واژه ها به عنوان عناصر زبان اشاره شده است. واژه ها در طول تاریخ دستخوش تغییر و تحول می گردند هنر به عنوان کلمه ای چند معنا از تنوع و تکثر چشمگیری برخوردار است. واژه هنر نموداری از مصادیق هنرهای زیبا و گرایش های آن تا اصول تیراندازی و جنگجویی و حتمی آموختن زبان های متفاوت بهره مند است. علاوه بر این در شاهنامه بامعانی از قبیل: خردورزی،حکمت،کارهای خوب، سازندگی، کسب رضایت خدا، مقارن است.همراهی واژه هنر با اعمال واژه های زیر قابل توجه است: انجام وظیفه، مراسم تاجگذاری، اصول موجود بین حاکم و مردم، خرد،داد، دانش، ادب، نژاد، مردانگی، پاکی، فرزانگی، کشورداری، لیاقت، مهرورزی،بهره مندی از فرّه ایزدی، هنرمندی علاوه بر صفت اقشار مردم مانند زنانو موبدان و پادشاه و پهلوانان تی صفت رخش هم واقع شده است. سخن آخر اینکه فردوسی منشاء هنر را خدا و آن را ودیعه ای الهی می داند. | ||
کلیدواژهها | ||
خردمندی؛ دلاوری؛ شاهنامه؛ شایستگی؛ مردانگی؛ معناپذیری؛ هنر؛ ودیعه الهی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,190 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,632 |