تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,123,284 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,231,252 |
جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت | ||
مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
مقاله 4، دوره 60، شماره 1 - شماره پیاپی 608، اردیبهشت 1384 اصل مقاله (182.48 K) | ||
نویسندگان | ||
دکتر محمود جمشیدیان؛ دکتر منصور میاحی؛ دکتر لیلا بابازاده* | ||
چکیده | ||
هدف: بررسی وجود ریمرلاآناتی پستیفر (Riemerella anatipastifer) در بین اردکهای بومی منطقه رشت استان گیلان. نمونه ها: تعداد 109 قطعه اردک محلی و 33 قطعه مرغ و خروس محلی. روش: نمونه ها از لحاظ کلینیکی و کالبدگشایی بررسی شدند. مواردی که در تشخیص اولیه کلینکی و کالبدگشایی پاستورلوز تشخیص داده می شدند مورد بررسی باکتریولوژیک قرار می گرفتند. در تمامی موارد پس از کالبد گشایی از ارگانهای کبد‘ مغز‘ ریه‘ کیسه های هوایی‘ خون قلب و مایع مفصلی به روش آسپتیک نمونه برداری و در محیط مغذی آگار خون دار کشت و به روش متداول باکتریولوژیک جداسازی و بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی باکتریهای جداسازی شده تعیین هویت می گردیدند. جدایه های ریمرلاآناتی پستیفر بویژه از گونه های پاستورلا (مولتاسیدا‘ گالینارم و همولیتیکوم) و همچنین گونه یرسینیا سود و توربرکولوزیس بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی Rimler 1998 متمایز گردیدند. نتایج: از 33 قطعه مرغ و خروس محلی 12 مورد (3/63 درصد) پاستورلامولتاسیدا و از 109 قطعه اردک 46 مورد (2/42درصد) پاستورلامولتاسیدا و 13 مورد (9/11درصد) ریمرلاآناتی پستیفر جدا گردید. از هیچ یک از مرغ و خروسها ریمرلاآناتی پستیفر جدا نشد. نه از مرغ و خروسها و نه هیچ یک از اردکها‘ دیگر گونه های پاستورلا یعنی پاستورلاگالینارم و پاستورلاهمولیتیکا جدا نگردید. الگوی حساسیت ریمرلا به آنتی بیوتیک ها نشان داد که فلوموکئین و تریمپتوپریم حساسترین (3/92درصد) و اکسی تتراسیکلین (8/30درصد) و پنی سیلین 1/23درصد) مقاومترین آنتی بیوتیک ها بودند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داده است که ریمرلاآناتی پستیفر در بین اردکهای محلی منطقه رشت وجود دارد ولی در بین مرغ و خروسهای محلی منطقه احتمالاً شایع نیست. | ||
کلیدواژهها | ||
اردک؛ ریمرلاآناتی پستیفر؛ منطقه رشت | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,864 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 933 |