پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,511,440 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,773,846 |
لقب و لقب گذاری در ایران | ||
| مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود) | ||
| مقاله 7، 5و4، شماره 0 - شماره پیاپی 591، خرداد 1381 اصل مقاله (320 K) | ||
| نویسندگان | ||
| دکتر میرخسرو فر شید ورد؛ دکتر ساره زیرک* | ||
| چکیده | ||
| لقب (پاژنام) اسمیست غیر از نام اصلی که حاوی مدح یا ذمی باشد, مثل حکیم الممالک. لقب گذاری درایران پیش از اسلام نیز رایج بود. به عقیدهء هندوشاه نخجوانی این روش نامگذاری در دوران آل بویه و سلجوقیان در میان عربها هم رواج یافت و بعدها در ایران جانشین کینه گذاری که شیوه ای عربی بود گردید. لقب گاهی عام است وهمانند عنوان و منصب به اشخاص گوناگون داده می شو د. مانند "امیرالشعراء" و گاهی خاص است مثل "ذوالریاستین " که "فضل بن سهل سرخسی " بدان شهرت یافت. بیشتر لقبها از نظر ساختمانی، مرکب اضافی "ال " دار "ذواللام " هستند که در دستور فارسی، آنها را باید صفت مرکب وابستگی غیر فعلی اسنادی گرفت. اگر لقب پیش از اسم اصلی قرارگیرد، شاخص یا شبه بدل اسم است. لقب گاهی جانشین نام اصلی میگرددکه میتوان آن را "نام فرعی " نامید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شبه بدل اسم؛ لقب؛ نام اصلی؛ نام فرعی؛ نامگذاری | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,494 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,127 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب