پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,511,922 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,774,478 |
کاربردشناسی دیرش واکه درگفتمان دینی فارسی | ||
| مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود) | ||
| مقاله 2، 5و4، شماره 0 - شماره پیاپی 591، خرداد 1381 اصل مقاله (645.44 K) | ||
| نویسندگان | ||
| دکتر علی افخمی؛ دکتر محمدرضا فخر روحانی* | ||
| چکیده | ||
| در برخی گونه های گفتمان دینی (شیعی) فارسی، دیرش اضافی واکه ای معانی کاربردشناختی چندی را می رساند. چنین دیرشی بر واکه دوم در نام محمد، واکه دؤم در لقب امام (هنگامی که برای مرحوم امام خمینی به کار می رود) و در واکه نخست در لقب قائم- یکی از القاب تکریم برای حضرت مهدکما (عج)- اعمال می گردد. در این موارد دیرش دو مقصود را برآورده می کند: یکی آن که ادب و احترام واعظ را نسبت به شخصیت های دینی نام برده می رساند و دیگر آن که شنوندگان (اعم از مخاطبان و ناظران) را به ادای پاسخ های کلامی و یا غیر کلامی مناسب گوناگونی وا می دارد که از اعتقاد مشترک سخنران و شنوندگان بر می خیزد. از سوی دیگر این پدیده را می توان یک فعلی کلامی جمعی و تلفیقی همراه با معنای متداعی مدارکوتاه نیز قلمداد کرد، بدین صورت که دیرش دادن به واکه از سوی واعظ، (فعل کلامی) بیانی و نیز اگاهانیدنی بوده برای مخاطبان از شأن (فعل کلامی) امری برخوردار می باشد، | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ادات تکریم؛ ادب؛ افعال کلامی؛ دیرش واکه- کاربرد شناسی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,917 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 912 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب