پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 163 |
| تعداد شماره‌ها | 6,877 |
| تعداد مقالات | 74,134 |
| تعداد مشاهده مقاله | 137,853,799 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 107,232,347 |
مقایسه تأثیر دو پروتکل مختلف تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک در دختران جوان دارای اضافه‌وزن | ||
| نشریه علوم زیستی ورزشی | ||
| دوره 17، شماره 1، خرداد 1404، صفحه 5-21 اصل مقاله (456.95 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2023.353965.1567 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدرضا کردی1؛ رسول دخت عبدیان2؛ عزیزه احمدی* 3؛ رحمان سوری4؛ آمنه آکوان5 | ||
| 1گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 2دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 3دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
| 4گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 5کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: انعقا‌دخون و فیبرینولیز برای بدن حیاتی است و با تعادل بین فعال‌کننده‌ها و مهارکننده‌ها تنظیم می‌شوند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو نوع مختلف تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر عوامل انعقادی‌خون و فیبرینولیز است. روش پژوهش: 24 دختر با میانگین سن 18/1±75/25 سال و وزن 27/6±51/74 کیلوگرم به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرینی HIIT1 (8=n)، گروه HIIT2 (8=n) و گروه کنترل (8=n) تقسیم شدند. گروه HIIT1 در هر جلسه چهار ست دویدن 30 ثانیه‌ای با شدت 19 الی 20 میزان درک فشار (RPE) و دو دقیقه استراحت بین ست‌ها و گروه HIIT2 چهار ست دویدن 60 ثانیه‌ای با همان شدت و چهار دقیقه استراحت را انجام دادند، تمرین، چهار‌هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) مخلوط بین‌گروهی و درون-گروهی در سطح معنی‌داری (05/0P<) استفاده شد. یافته ها: نسبت پلاکت به سلول‌های بزرگ (048/0p=) و میانگین حجمی پلاکت (001/0p=) تنها در گروه HIIT1 کاهش معنی‌دار داشت (05/0p<). فیبرینوژن در دو گروه تجربی کاهش معنی‌داری داشت (05/0p<)، اما تفاوت بین گروهی تنها بین گروه HIIT1 و کنترل معنی‌دار بود (025/0=p). سطوح فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی و مهارکننده فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی نوع یک، در گروه‌های تجربی به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری داشت (05/0p<). زمان نسبی ترومبوپلاستین فقط در گروه HIIT1 افزایش معنی‌داری داشت (042/0p=). نتیجه گیری: چهار هفته HIIT موجب کاهش شاخص‌های انعقادی و بهبود فرایند فیبرینولیز می‌شود. تمرین HIIT کوتاه‌مدت (30 ثانیه‌ای) با اقتصاد فعالیت بهتر و حجم کلی تمرین کمتر نسبت به HIIT میان‌مدت (60 ثانیه‌ای) فواید سودمندتری حاصل می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زمان پروترومبین(PT)؛ زمان نسبی ترومبوپلاستین (PTT)؛ فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA)؛ گستره توزیع پلاکتی (PDW)؛ میانگین حجم پلاکتی (MPV)؛ مهارکننده فعال‌کننده پلاسمینوژن ـ 1 (PAI-1)؛ نسبت سلول‌های بزرگ به پلاکت (P-LCR) | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 120 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 62 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب