منابع

1. آشوری، محمد (1399). انصاف به‌منزلة عدالت. مجموعه مقالات عدالت کیفری (2)، چ سوم، تهران: دادگستر.
2. بابایی، ایرج (1386). مبانی نظری رویکرد تحلیل اقتصادی حقوق. پژوهش حقوق و سیاست، (23)، 13ـ60.
3. تذکری، نعیمه؛ فیضی، محمد؛ رسولی، اسحاق (1399). تدوین الگوی توسعة فردی منابع انسانی و بررسی تأثیر آن بر عملکرد سازمانی. فصلنامة آموزش و توسعة منابع انسانی، (24)، 84-106.
4. جبارزاده، یونس (1392). شناسایی شاخص‌های مؤثر در سنجش بهره‌وری کارکنان، مطالعة موردی بازرسی کل ناجا. فصلنامة نظارت و بازرسی، (24)، 55-72.
5. حریری، نجلا (1396). اصول و روش‌های پژوهش کیفی. چ سوم، تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
6. خالقی، علی (1403). آیین دادرسی کیفری. ج اول، چ چهل و نهم، تهران: پژوهشکدة حقوقی شهر دانش.
7. دادگر، یداله (1386). مروری بر تحولات مقولة کارایی در ادبیات اقتصادی. پژوهش حقوق و سیاست، (23)، 103-142.
8. دانایی‌فرد، حسن؛ مرتضوی، لیلا؛ فانی، علی‌اصغر؛ آذر، عادل (1394). فهم شناختی مدیران از اثربخشی مدیریتی. مدیریت فرهنگ سازمانی، 13(2)، 317-342.
9. رابینز، استیفن پی (1401). تئوری سازمانی. ترجمة سیدمهدی الوانی و حسن دانایی‌فرد،
   چ پنجاه‌وسوم، تهران: صفار.
10. رشیدی، محمدمهدی؛ فرهادی، سیدمحمد؛ اصیلی، غلامرضا (1375). نیروی انسانی و توسعة تحقیقات صنعتی. مجلة تدبیر، (69)، 21-55.
11. طالقانی، غلامرضا؛ افقهی، علی‌اکبر (1401). تئوری‌های مدیریت. چ بیست‌وچهارم، تهران: مدرسان شریف.
12. قاری سیدفاطمی، سیدمحمد (1380). تحلیل مفاهیم کلیدی حقوق بشر معاصر. تحقیقات حقوقی، 4(33-34)، 265-209.
13. قاسمی، حمید و همکاران (1399). مرجع پژوهش. تهران: . اندیشه آرا.
14. قاسمی، راضیه؛ فرجیها، محمد (1394). چالش عدالت و کارایی در گفتمان مدیریت‌گرایی کیفری. آموزه‌های حقوق کیفری، (9)، 29-54.
15. کریمی، صدیقه؛ نصر، احمدرضا (1392). روش‌های تجزیه‌وتحلیل داده‌های مصاحبه. عیار پژوهش در علوم انسانی، (7)، 71-94.
16. کوشکی، غلامحسن (1401). آیین دادرسی کیفری. ج 1، چ دوم، تهران: جهاد دانشگاهی.
17. لطفی، حسن (1397). کارایی اقتصادی و دخالت دولت در قراردادها. دیدگاه‌های حقوق قضایی، 23(81)، 166-139.
18. معین، محمد (1371). فرهنگ فارسی. چ هشتم، تهران: سپهر.
19. میرمحمدصادقی، حسین (1403). جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص. چ سی‌وچهارم، تهران: میزان.
20. وطنی، امیر؛ نرگسیان، محمد (1397). جایگاه اصل رسیدگی در مدت معقول در فرایند کیفری. دیدگاه‌های حقوق قضایی، (84)، 263-282.

21. Bradly, A. (eds). (2000). European human rights law: text and materials. 2nd oxford University Press.
22. Brown, D. K. (2014). The Perverse Effects of Efficiency in Criminal Process. Virginia Law Review. Vol. 100:183.
23. Moisidis, C. (2008). Criminal Discovery: From Truth to the Proof and Back Again. University of Sydney Law School. Institute of Criminology Press.