موسوی, سید حسن, حسینی نژاد, سید اسماعیل, شهرکی, منصوره. (1404). تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان. , 17(3), 119-135. doi: 10.22059/jsmdl.2025.378038.1783
سید حسن موسوی; سید اسماعیل حسینی نژاد; منصوره شهرکی. "تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان". , 17, 3, 1404, 119-135. doi: 10.22059/jsmdl.2025.378038.1783
موسوی, سید حسن, حسینی نژاد, سید اسماعیل, شهرکی, منصوره. (1404). 'تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان', , 17(3), pp. 119-135. doi: 10.22059/jsmdl.2025.378038.1783
موسوی, سید حسن, حسینی نژاد, سید اسماعیل, شهرکی, منصوره. تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان. , 1404; 17(3): 119-135. doi: 10.22059/jsmdl.2025.378038.1783
تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان
1گروه بیومکانیک ورزشی و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی ، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.
2گروه بیومکانیک ورزشی و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.
3گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
چکیده
مقدمه: مقدمه: هدف این پژوهش، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان بود. روش پژوهش: در این مطالعه نیمهتجربی از 29 نفر سالمند ( (سن (سال): 4/35 ± 71/68) به شیوه نمونهگیری در دسترس و هدفمند استفاده شد. که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (16 نفر؛ تمرین راه رفتن با تحریک موزون حسی- پیکری) و کنترل (13 نفر بدون هرگونه تمرین) قرارگرفتند. تمرینات به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه30 دقیقه انجام شد. اطلاعات فعالیت عضلات؛ چهارسر (پهن داخلی و خارجی)، همسترینگ (دوسر رانی و نیموتری)، ساقی-قدامی و دوقلو با دستگاه الکترومایوگرافی در مرحله پیشآزمون و پسآزمون جمعآوری شد. و نتایج بااستفاده از روش آماری کوواریانس در سطح معناداری 0/05 تحلیل شد. یافتهها: فعالیت الکتریکی عضله پهن خارجی در مرحله پاسخ بارگیری و نوسان کاهش معناداری یافت (0/05> P). همچنین، عضلات ساقی- قدامی در مرحله پاسخ بارگیری و سکون میانی و دوقلو در مرحله پیشران تحت تأثیر تمرین با تحریکات موزون حسی-پیکری افزایش معناداری را در جهت بهبود عملکرد راه رفتن نشان دادند (0/05> P). نتیجهگیری: افزایش فعالیت عضله دوقلو احتمالا، به بهبود دینامیک مفاصل مچ پا و زانو کمک میکند. همچنین، افزایش فعالیت عضله ساقی- قدامی در نیمه ابتدایی مرحله استقرار میتواند، بیانگر افزایش ثبات مچ پا و کاهش بارگیری زانو از طریق کاهش فعالیت عضله پهنخارجی باشد. لذا تمرینات موزون حسی- پیکری میتواند، بهعنوان روشی سودمند در بهبود راه رفتن سالمندان لحاظ شوند.